dylematy

„Wszyscy składamy się z dni naszego życia, z doświadczeń zebranych i zapamiętanych.

Co by z nas zostało gdyby je zniszczono?”

A jeśli to,  co pamiętamy różnią się nieco od obiektywnych faktów? Czy wtedy jesteśmy mniej realni? Nie mam pojęcia..

Jakiś pan (nie zdążyłam usłyszeć jak się nazywa) napisał książkę o tym, że bardzo mocno zapamiętujemy chwile, kiedy coś nam przepadło. Kogoś nie poznaliśmy, choć wywarł na nas piorunujące wrażenie, nie podjęliśmy jakiejś decyzji czy nie udaliśmy się tam, gdzie pragnęliśmy..

Podobno pamiętamy to mocniej niż rzeczy, które nam się przytrafiły..

I chyba to prawda, gdyby odświeżyć własne wspomnienia..

Może dlatego, że strasznie żałujemy że nie zrobiliśmy tego czy tamtego.. 

Ja się boję, strasznie boje, że decydując się na coś, co wskazuje logika czy inne przesłanki zaprzepaszczę to, na czym mi zależy najbardziej, a co wymaga jednak ryzyka..

Co jest ważniejsze?

****

nie wiem

ale wiem, że

tego, co się przeoczy nigdy nie można nadrobić